De Kall mähnt

De Kall mähnt: Dämm Gringo soi Geräuschä

Unser Mundart-Kolumnist Kall neigt nicht zu Singer-Songrwritern, doch bei Gringo Mayer ist er hingerissen "vunn dämm soim Schproochgfihl". Eine Live-Begegnung macht ihn nun gänzlich zum Fan

Von 
Ralf-Carl Langhals
Lesedauer: 
De Kall - Autor unserer Mundart-Glosse. © Walter Imhof

Neilisch isses bassiert, die Woch – uuverhofft. Do wara uff ämol vorma khoggd de Gringo Mayer, äfach so, als wers nix, die nørmalschd Sach vunn de Welt. Uffm Schduhl im Biergaddä. Mønschä Leit, die midd – wie ma heid sagt – „Singa-Søngwreida“ nädd so viel zu duä hawwä, kennä dänn vielleischd noch ganädd. Isch bin jo in Sachä Rock-Pop a nädd graad vornä midd däbei, awwa beim Gringo schunn. Der rädd nämlisch rischdisch gudäs Deitsch, awwa nadierlisch kä Hochdeitsch, dess kønn jo a (außa mir) jeda. Dess Bsunnarä øn dem Kerll iss, dassa uff Kurpelzisch singä duud – unn nadierlisch a ä subba Musik macht. Schunn letzsch Johr hawwisch vunn moinä Nochbärn zum Gebordsdaag ä høndsignierte CD gschänkt kriggd, weil die umiddlbar dävor in de Alt Feiawach beim Konzärt vunnem warä. Sie heddesema gekaaft, weil isch a imma so laut „Ruh do driwwä!“ ausm Kischä-Fänschda schreiä deed, wønn die Bøngard vunn gege-iwwa wida mähnä, durschdrehä zu missä. Unn so heeßt a dämm soi Lied. Gfreet hawwisch misch trotzdäm. Wassa hodd wie kään zweddä, de Gringo, iss ä Schproochgfihl – bsunners fä die schpeziellä Geräuschä, die mir als so machä. Räddä ohnä Wordä, also faschd singä kwasi: „Ajoo ajoo“ zum Beischpiel odda wie bei soim neischdä Lied „Subba, Lønga, subba hee“. Do iss alles gsacht, ohne dassdä wass gsacht hoschd, iss doch subba, Lønga!

Mehr zum Thema

Mundartglosse

De Kall mähnt: Hunga im Kwadrat

Veröffentlicht
Von
Ralf-Carl Langhals
Mehr erfahren
Mundartglosse

De Kall mähnt: Isch binn nädd iwwaschpønnt!

Veröffentlicht
Von
Ralf-Carl Langhals
Mehr erfahren
Mundartglosse

De Kall mähnt: Die Fraa unn ihr Meedlä

Veröffentlicht
Von
Ralf-Carl Langhals
Mehr erfahren

Alla, uff jeden Fall, uff allä Fell, schdeh isch voräm Gringo unn saag in moinä Uffregung schtatt „Tschuldischung, därf isch Sie mol øschpräschä?“ wie än Dabbischä: „Därf isch disch mol ølløngä?“ Noch schlimma iss: Er vaschdeht „Därf isch disch mol ømachä?“ Unn sacht: „Ha dess nädd, awwa ä Hønd kriggsch trotzdäm!“ Isch erkleeräm umschtändlisch, dass isch dess jo ganädd so gemähnt hedd – unn dønn babbl isch wie ä Buch vunn soinä schänä Lieda, moinä Døndä Ränadä („Änni rachä“), de Großmudda („Oigezogä sinnsä middäm LKW voll dräggischa Wesch!“) unn vumm Schaumønns Klaus („Moi Mudda hodd moi Drogä vaschdeckt“). Dønn missäma lachä – unn beändä die Sach wie jedes gudä Mønnema Gschpreesch: „Ajoo, weesch jo – dess iss jo dess, alla dønn!“

Kontakt: kall@mamo.de

Redaktion Seit 2006 ist er Kulturredakteur beim Mannheimer Morgen, zuständig für die Bereiche Schauspiel, Tanz und Performance.

Copyright © 2025 Mannheimer Morgen