De Kall mähnt: Uff Sønd gebaut

De Wänna iss in Raasch. Normalaweis hodd unnsann Wärd jo ä gudi Huddl, awwa heit hoddsäm geløngt. Unsann Häbbädd iss derart lautschdark inn die Wärdschaffd noigepräschd, dassa die Oigøngsdier derart wedda die Wønd gedunnert hodd, dass de Diergriff ä Loch in de Butz gewäschä hodd. Dess hodd än Schlag gädu, dass unns ball de Rieslingschollä aus de Händ gfallä iss. De Häbädd kennt hald als soi Gränzä nädd, vor alläm, wønna sisch uffregä duud. Däbei war die Sach – fä unns zumindescht – räschd luschdisch. Wie sollisch øføngä? De Häbbädd hodd ä Dochdda, die Tschackliin, die, wie soll isch sagä, selbscht fä heidischä Zeitä, än räschd freiä Lebänswøndl hodd. Wechslt oft die Arweit, hodd ä lidderlischi Oischdellung zu de Kehrwoch – unn a sunsch eher wechselhaftä Beziehungä. Odda – wie die Hartmännin vunn newädrø sagt (und die iss midd ihrä besä Gosch sozusagä Deil vumm Probläm): „Uff eia Kläni kännda eisch wass oibildä: „Drei Kinna vunn zwee Kell, isch weeß bescheid!“ Dess wer alles kä Probläm, hedd die Tschackliin nädd in de gønzä Nochbärschaft dodemitt øgewwä, dassä uff Fränklin, nooch Keffadahl naus uffs Ømi-Geländä zieht, wo se ubedingt in dem „M“-Hochhaus („wie Mønnem“) vunn dem HOME- Projekt wass kaafä wolld. Die großformadischä „Hoimat“ hodd ma in Hømburg unn Frønkford nädd hawwä wollä, mir Mønnemer hawwässne glei abgekaaft, seis drumm. „Wo willän Eiri dess Geld hernämme, hä?“, heddse gfroogt, die Hartmännin, awwa noch løng kä Ruh gewwä. Jetzt wo rauskummä iss, dass die Bodäplatt zu schwach fä 15 Schtock iss, kummt des „M“ vielleischd ga nädd zu Schtond. Wønn’s nädd gebaut wärd, steht do schtatt „HOME“ dønn „HOE“, was uff Englisch, ihr habbds gelesä „Schlømpp“ heeßä duud. Mir hawwä øm Schdømmdisch gebrillt vor Lachä – so wass, dess kønnsch nädd erfinnä! Warum de Häbädd sisch uffgeregt hodd? Froogdänn ä mol, wass die Hartmännin zu de Tschackliin ihrä Umzugsplän noch gsacht hodd – awwa bassdma uff, dass kä Dier in de Neh iss....

Kontakt: kall@mamo.de